bircə

bircə
1. say. Yalnız bir, tək bir, yalnızca, təkcə, yeganə, vahid. Onun bircə uşağı var. Bircə gün bu işə bəsdir. Bircə saat gözlə. – Güllə Əlinin tüfəngini saldı yerə. Nəbigildə bircə tüfəng qaldı. «Qaçaq Nəbi». Biçarə həkim börkünü götürüb bircə dəfə «xoroşo» deyib çıxıb getdi. C. M.. <Mehrixanım:> Sən mənim bircə balamsan! Ə. H.. // Ancaq, yalnız. <Nəbi kişi:> Cərgədən çıxmaq bircə öləndə, hələ ona da baxarıq. S. R.. <Qadın:> Anası ölmüşlərdən çoxdandır kağız yoxdur. Bircə böyüyündən gəlib. . M. Hüs.. // Heç olmasa, heç olmasa bir. Bəlkə düşə bircə qaranquş ələ; Ta yeyibən loğmanı canə gələ. S. Ə. Ş.. Keçən günü bircə salsan yadına; Dostu atmaq layiq deyil adına. Aşıq Kərəm.
2. əd. Arzu bildirir. Bircə gələydi. Bircə görsəydim. – İncimərəm sənin şirin felindən; Əhdim budur bircə qucum belindən. (Qoşma). <Pəri xanım:> Ay Sona! Neçə vaxtdır ha yığışıram bircə səni görməyə gəlim. Amma görürsən, iş düşür. Ə. H..
3. əd. Hədə, təhdid bildirir. Bircə bura gəl, gör sənə nə edərəm.
4. əd. Təkid, xahiş bildirir. <Tubu:> Bircə de görüm Aslanın işi hancarı oldu? Ə. H.. <Əminə:> Bircə farağat dur, . . göz dəyər sana! S. V.. <Əsəd> – Bircə buradan bax, – deyə Mahmud əmiyə təklif etdi və qolundan yapışıb dartmaq istədi. B. T..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • birçəkləşmə — «Birçəkləşmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • birçəkləmə — «Birçəkləmək»dən f. is. Bazarda bəzzazın tərəkəməyə min and ilə şey satmağı, hambalların birçəkləmə davası, baqqalların ağız ağıza verib, qatığa müştəri axtarmaları – heç biri onun zahir və batinində səbəbi təğyir ola bilməzdi. Ç …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • birçək — is. 1. Qulaqların üstündən çıxan saçın qövs şəkilli hissəsi (qadınlarda). Qaşın qabağında seyqəlli birçək; Sayə salmış üzə şölə mübarək. M. P. V.. 2. Ümumiyyətlə saç. <Səfər> birçəklərini qotaz daramazdı, papiros çəkməzdi, aşurada başını… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bircənə — (Qax) fırfıra. – İpnən vurup hərrətiylər bircənəni …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • bircərgəli — sif. k. t. Bir cərgədə əkilmiş, bir sırada düzülmüş. Bircərgəli əkin …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • birçəkləmək — f. Savaşarkən birçəyindən, saçlarından yapışmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • birçəkləşmək — qarş. Bir birinin birçəyindən yapışmaq, bir birinin saçını yolmaq; savaşmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bircəcik — «Bircə» söz. kiç …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • birçəkli — sif. Birçəyi olan. Birçəkli qadın. – Məşədibəyin ilk zərbəsindən uzunbığlı, sallaq birçəkli bir sərkərdənin başı qələm kimi atıldı. Ç.. <Cahılların> bir parasında başmaq, bir parasında da cığ cığ çəkmə, bir qismi kəkilli, bir qismi isə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bircəbacı — (Kürdəmir) qardaş arvadı. – Bircəbacım suya gedüp …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”